خانواده کلاغان (Corvidae) یک خانواده بزرگ و متنوع از پرندگان گنجشک‌سان است که شامل کلاغ‌ها، زاغ‌ها، جی‌ها، کلاغ‌های زاغی، نوک‌انبری‌ها و چوکه‌ها می‌شود.
ویژگی‌های کلیدی خانواده کلاغان:

هوش بالا: کلاغان به خاطر هوش فوق‌العاده‌شان شناخته می‌شوند. آنها توانایی حل مسئله پیچیده، استفاده از ابزار، یادگیری از یکدیگر و حتی برنامه‌ریزی برای آینده را دارند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که هوش آنها با برخی پستانداران غیرنخستی قابل مقایسه است.
اندازه متوسط تا بزرگ: اعضای این خانواده معمولاً پرندگان متوسط تا بزرگی هستند. کوچکترین آنها زاغ کوتوله حدود 20 سانتی‌متر طول دارد و بزرگترین آنها کلاغ نوک‌ضخیم می‌تواند به طول 70 سانتی‌متر برسد.
بدن قوی و ساختار محکم: آنها بدن قوی و ساختار محکمی دارند.
منقار قوی: منقار آنها معمولاً قوی و متناسب با رژیم غذایی متنوعشان است. شکل منقار می‌تواند بسته به گونه متفاوت باشد، از منقارهای قوی و همه‌کاره کلاغ‌ها گرفته تا منقارهای باریک‌تر زاغ‌ها و منقارهای تخصصی نوک‌انبری‌ها.
پاها قوی: پاهای آنها قوی است و برای راه رفتن، پریدن و چنگ زدن به شاخه‌ها مناسب است. آرایش انگشتان آنها نشین (anisodactyl) است (سه انگشت رو به جلو و یک انگشت رو به عقب).
پر و بال معمولاً سیاه یا آبی متالیک: بسیاری از گونه‌ها دارای پرهای سیاه یا آبی متالیک درخشان هستند، اما برخی دیگر دارای پرهای خاکستری، سفید یا رنگارنگ نیز می‌باشند.
رژیم غذایی همه‌چیزخوار: کلاغان رژیم غذایی بسیار متنوعی دارند و تقریباً هر چیزی می‌خورند، از حشرات و بی‌مهرگان دیگر گرفته تا میوه‌ها، دانه‌ها، تخم پرندگان دیگر، لاشه حیوانات و پسمانده‌های انسانی. این انعطاف‌پذیری در رژیم غذایی به موفقیت آنها در زیستگاه‌های مختلف کمک کرده است.
رفتار اجتماعی پیچیده: بسیاری از گونه‌های کلاغان رفتارهای اجتماعی پیچیده‌ای دارند. آنها ممکن است به صورت جفت، گروه‌های خانوادگی یا دسته‌های بزرگ زندگی کنند. ارتباطات صوتی و غیرصوتی پیچیده‌ای دارند و برخی گونه‌ها رفتارهای تعاون‌آمیز در مراقبت از جوجه‌ها نشان می‌دهند.
توانایی تقلید صدا: برخی از اعضای این خانواده، مانند زاغ‌ها و کلاغ‌های زاغی، توانایی تقلید صداهای مختلف از جمله صدای انسان و سایر حیوانات را دارند.
لانه‌سازی: آنها معمولاً لانه‌های بزرگ و کاسه‌ای شکلی از شاخه‌ها می‌سازند که در درختان، بوته‌ها یا صخره‌ها قرار می‌دهند.
جوجه‌های نیمه‌زودرس: جوجه‌ها پس از خروج از تخم بی‌پر و ناتوان هستند و به مراقبت طولانی مدت والدین نیاز دارند.