خانواده کمرکولی‌ها (Sittidae) یک خانواده کوچک اما متمایز از پرندگان گنجشک‌سان است که شامل حدود 30 گونه در 3 سرده می‌شود. این پرندگان کوچک و قوی به خاطر توانایی منحصر به فردشان در بالا و پایین رفتن از تنه درختان و شاخه‌ها، اغلب به صورت وارونه، بدون استفاده از دم خود به عنوان تکیه‌گاه (برخلاف دارکوب‌ها) مشهورند. آنها در سراسر نیمکره شمالی و استرالیا یافت می‌شوند و در زیستگاه‌های جنگلی زندگی می‌کنند.
ویژگی‌های کلیدی خانواده کمرکولی‌ها:

جثه کوچک و قوی: طول بدن آنها معمولاً بین 10 تا 19 سانتی‌متر است و بدنی قوی و جمع و جور دارند.
رنگ‌آمیزی متنوع اما اغلب با الگوهای مشخص: رنگ پرهای آنها بسته به گونه متفاوت است و می‌تواند شامل ترکیبی از آبی-خاکستری، قهوه‌ای، سفید، سیاه، نارنجی و قرمز باشد. بسیاری از گونه‌ها دارای نوار چشمی سیاه مشخص هستند.
منقار قوی و نوک‌تیز: منقار آنها قوی و نوک‌تیز است و طول آن بسته به رژیم غذایی متفاوت است. برخی گونه‌ها منقارهای کوتاه و قوی برای شکستن دانه‌ها دارند، در حالی که برخی دیگر منقارهای بلندتر و باریک‌تر برای بیرون کشیدن حشرات از شکاف‌ها دارند.
بال‌های کوتاه و گرد: بال‌های آنها کوتاه و گرد است که برای پروازهای کوتاه و سریع در میان درختان مناسب است.
دم کوتاه: دم آنها کوتاه و معمولاً مربعی شکل است و برخلاف دارکوب‌ها، در بالا رفتن از درختان نقش تکیه‌گاه را ایفا نمی‌کند.
پاهای قوی با انگشتان بلند و چنگال‌های تیز: پاهای آنها قوی است و دارای انگشتان بلند با چنگال‌های تیز و خمیده است که به آنها امکان می‌دهد به خوبی به پوست درختان چنگ بزنند و در هر جهتی از آنها بالا و پایین بروند. انگشت عقبی آنها بلند و قوی است. آرایش انگشتان آنها نشین (anisodactyl) است.
رفتار بالا رفتن از درختان: توانایی بالا و پایین رفتن از تنه درختان بدون استفاده از دم به عنوان تکیه‌گاه، ویژگی منحصر به فرد این خانواده است. آنها این کار را با حرکت دادن پاهای خود به صورت مستقل و با چنگ زدن محکم به پوست درخت انجام می‌دهند.
رژیم غذایی متنوع: رژیم غذایی آنها شامل حشرات، عنکبوت‌ها، دانه‌ها، آجیل‌ها و گاهی اوقات میوه‌ها است. آنها اغلب دانه‌ها و آجیل‌ها را در شکاف پوست درختان پنهان می‌کنند تا بعداً مصرف کنند.
لانه‌سازی در حفره‌ها: کمرکولی‌ها معمولاً در حفره‌های درختان لانه می‌سازند. برخی گونه‌ها از حفره‌های طبیعی یا لانه‌های متروکه دارکوب‌ها استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ورودی لانه را با گل و لای تنگ کنند.
جوجه‌های نیمه‌زودرس: جوجه‌ها پس از خروج از تخم بی‌پر و ناتوان هستند و به مراقبت طولانی مدت والدین نیاز دارند.
آواز متنوع: آواز آنها متنوع و شامل سوت‌ها، چهچهه‌ها و صداهای تکراری است.