خانواده دیوارخزک‌ها (Tichodromadidae) یک خانواده کوچک از پرندگان گنجشک‌سان است که تنها شامل یک گونه به نام دیوارخزک (Tichodroma muraria) می‌شود. این پرنده منحصربه‌فرد و زیبا در مناطق کوهستانی اوراسیا، از اسپانیا تا چین، یافت می‌شود و به خاطر پرهای خاکستری و سیاه با لکه‌های قرمز روشن در بال‌ها و همچنین توانایی بالا رفتن از صخره‌ها و دیوارهای شیب‌دار با حرکات جهنده و بال‌بال‌زننده شبیه پروانه‌ها مشهور است.

ویژگی‌های کلیدی خانواده دیوارخزک‌ها:

جثه کوچک تا متوسط: طول بدن آنها حدود 15-17 سانتی‌متر است.
رنگ‌آمیزی مشخص: در فصل تولید مثل، نرها دارای گلوی سیاه هستند که در ماده‌ها وجود ندارد. رنگ کلی پرها خاکستری مایل به آبی است. بارزترین ویژگی آنها لکه‌های بزرگ و درخشان قرمز مایل به نارنجی روی بال‌هایشان است که در هنگام پرواز به خوبی دیده می‌شود. این لکه‌ها در پروازهای کوتاه و جهنده آنها بسیار چشمگیر است.
منقار بلند، نازک و خمیده: منقار آنها بلند، نازک و به سمت پایین خمیده است که برای بیرون کشیدن حشرات و عنکبوت‌ها از شکاف‌ها و درزهای صخره‌ها و دیوارها بسیار مناسب است.
بال‌های گرد و پهن: بال‌های آنها گرد و پهن است که به آنها امکان پرواز آهسته و بال‌بال‌زننده شبیه پروانه‌ها را می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا به خوبی روی سطوح عمودی مانور دهند.
دم کوتاه و مربعی: دم آنها کوتاه و مربعی است.
پاهای قوی با انگشتان بلند و چنگال‌های تیز: پاهای آنها قوی است و دارای انگشتان بلند با چنگال‌های تیز و خمیده است که به آنها امکان می‌دهد به خوبی به سطوح ناهموار و عمودی چنگ بزنند. انگشت عقبی آنها بلند و قوی است و دارای چنگال بسیار تیزی است که به آنها در بالا رفتن کمک می‌کند. آرایش انگشتان آنها نشین (anisodactyl) است.
رفتار بالا رفتن از سطوح عمودی: دیوارخزک‌ها به طور ماهرانه‌ای از صخره‌ها، دیواره‌های دره‌ها، پرتگاه‌ها و حتی ساختمان‌های بلند بالا می‌روند. آنها با حرکات جهنده و بال‌بال‌زننده پیش می‌روند و اغلب از منقار خود به عنوان تکیه‌گاه سوم استفاده می‌کنند.
رژیم غذایی حشره‌خوار: غذای اصلی آنها حشرات و عنکبوت‌هایی است که از شکاف‌ها و درزهای صخره‌ها و دیوارها بیرون می‌کشند.
لانه‌سازی در شکاف‌ها: آنها لانه‌های کاسه‌ای شکلی را در شکاف‌های صخره‌ها، غارها یا زیر لبه‌های سنگی می‌سازند.
جوجه‌های نیمه‌زودرس: جوجه‌ها پس از خروج از تخم بی‌پر و ناتوان هستند و به مراقبت طولانی مدت والدین نیاز دارند.
آواز ظریف: آواز آنها معمولاً ظریف و سوت‌مانند است.
زیستگاه: آنها در مناطق کوهستانی با صخره‌ها و پرتگاه‌های شیب‌دار یافت می‌شوند. در زمستان، برخی از آنها ممکن است به ارتفاعات پایین‌تر و حتی به ساختمان‌های بلند در مناطق شهری بیایند.
حرکات فصلی: دیوارخزک‌ها معمولاً مقیم هستند، اما ممکن است حرکات ارتفاعی انجام دهند و در زمستان به ارتفاعات پایین‌تر مهاجرت کنند.