خانواده پرستوهای دریایی (Sternidae) یک خانواده بزرگ از پرندگان دریایی با پرواز سبک و ظریف است که به راسته آبچلیک‌سانان (Charadriiformes) تعلق دارد. این خانواده شامل حدود 50 گونه در 12 سرده مختلف است که در سراسر جهان، در سواحل دریاها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها یافت می‌شوند. پرستوهای دریایی پرندگانی هستند که معمولاً از ماهی‌های کوچک تغذیه می‌کنند و این کار را با شیرجه زدن در آب انجام می‌دهند.

ویژگی‌های کلیدی خانواده پرستوهای دریایی:

اندازه کوچک تا متوسط: طول بدن آنها معمولاً بین 20 تا 55 سانتی‌متر است.
بدن باریک و سبک: آنها بدنی باریک و سبک با گردن کوتاه دارند.
بال‌های بلند و نوک‌تیز: بال‌های آنها بلند، باریک و نوک‌تیز است که به آنها امکان پرواز سبک، سریع و مانورپذیر را می‌دهد.
دم اغلب دوشاخه: بیشتر گونه‌ها دارای دم دوشاخه هستند که در هنگام پرواز به تعادل و مانور کمک می‌کند. عمق دوشاخگی دم بسته به گونه متفاوت است.
منقار باریک و نوک تیز: منقار آنها معمولاً باریک، نوک‌تیز و مستقیم است و برای گرفتن ماهی‌های کوچک مناسب است. رنگ منقار ممکن است زرد، نارنجی، قرمز یا سیاه باشد.
پاهای کوتاه با پرده: پاهای آنها کوتاه است و دارای پرده بین سه انگشت جلویی است که به آنها کمک می‌کند تا در صورت لزوم روی آب استراحت کنند، اگرچه آنها شناگران ماهری نیستند.
پر و بال: رنگ پرها در بالغ‌ها معمولاً ترکیبی از سفید، خاکستری و سیاه است. بسیاری از گونه‌ها در فصل تولید مثل کلاهک یا لکه‌های سیاه روی سر نشان می‌دهند. پرندگان نابالغ اغلب پرهای قهوه‌ای یا خالدار دارند.
پرواز سبک و شیرجه‌زنی: آنها پرواز بسیار سبکی دارند و اغلب در حال شناور شدن بر فراز آب دیده می‌شوند. برای شکار ماهی، به طور ناگهانی با بال‌های جمع شده به داخل آب شیرجه می‌زنند.
زیستگاه‌های متنوع: آنها در سواحل دریاها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها در سراسر جهان یافت می‌شوند. برخی گونه‌ها در آب‌های شیرین و برخی دیگر منحصراً در آب‌های شور زندگی می‌کنند.
رفتار اجتماعی: بسیاری از گونه‌ها پرندگان اجتماعی هستند و در فصل تولید مثل کلنی‌های بزرگی تشکیل می‌دهند.
لانه‌سازی روی زمین یا صخره‌ها: آنها معمولاً لانه‌های ساده‌ای را روی زمین، صخره‌ها، تپه‌های شنی یا پوشش گیاهی نزدیک به آب می‌سازند. برخی گونه‌ها از مواد گیاهی برای ساخت لانه استفاده می‌کنند. معمولاً یک تا سه تخم می‌گذارند.
جوجه‌های نیمه‌زودرس: جوجه‌ها پس از خروج از تخم پوشیده از کرک هستند و می‌توانند راه بروند، اما برای مدتی توسط والدین تغذیه و مراقبت می‌شوند.
مهاجرت‌های طولانی: بسیاری از گونه‌های پرستوی دریایی مهاجرت‌های بسیار طولانی انجام می‌دهند و بین مناطق تولید مثل و زمستانی خود جابجا می‌شوند. پرستوی دریایی قطبی یکی از طولانی‌ترین مهاجرت‌ها را در بین تمام جانوران دارد.