در فارسی، اصطلاح "قرقی" معمولاً به پرندگان شکاری کوچک و چابک از سرده Accipiter در زیرخانواده Accipitrinae از خانواده بزرگ بازان (Accipitridae) اشاره دارد. این گروه شامل قوش‌ها و بازهای کوچک می‌شود که به خاطر مهارتشان در پرواز در میان درختان و شکار پرندگان کوچک و پستانداران شناخته می‌شوند.

بنابراین، وقتی از "قرقی‌ها (Hawks)" صحبت می‌کنیم، منظور عمدتاً اعضای سرده Accipiter و پرندگان شکاری مشابه با ویژگی‌های زیر است:

ویژگی‌های کلیدی قرقی‌ها (سرده Accipiter و پرندگان مشابه):

اندازه کوچک تا متوسط: طول بدن آنها معمولاً بین 25 تا 60 سانتی‌متر است.
بال‌های کوتاه و گرد: این شکل بال به آنها امکان می‌دهد تا به سرعت شتاب بگیرند و به راحتی در فضاهای تنگ مانند جنگل‌ها و بیشه‌ها مانور دهند.
دم نسبتاً بلند: دم آنها معمولاً بلند است و نقش مهمی در حفظ تعادل و هدایت پرواز در هنگام تعقیب طعمه دارد.
بدن باریک و کشیده: این ساختار بدنی به چابکی آنها کمک می‌کند.
منقار قوی و قلاب‌مانند: منقار آنها برای پاره کردن گوشت طعمه مناسب است.
چنگال‌های بلند و تیز: چنگال‌های آنها برای گرفتن و نگه داشتن طعمه‌های پرنده و پستاندار کوچک ایده‌آل است.
پرواز سریع و مانورپذیر: آنها پرواز سریعی دارند و می‌توانند به طور ناگهانی تغییر جهت دهند، که برای تعقیب طعمه در میان شاخ و برگ‌ها ضروری است.
رژیم غذایی: بیشتر شامل پرندگان کوچک و متوسط ​​و پستانداران کوچک است.