Skip to main content

راسته غواص-gaviiformes

غواص سانان، 5 گونه دارد که دو گونه آن در ایران یافت می شود. غواص ها از کشیم ها بزرگترند و با زندگی در آب کاملا خو گرفته اند .این تیره، پاهایی نسبتا قوی دارند، که در قسمت عقب سطح شکمی قرار دارد و سه انگشت جنوبی پا نیز پرده دار است. این ویژگی سبب می شود که پرنده به راحتی در آب شنا کرده و غوطه بخورد. در هنگام استراحت ،سرش موازی بدن قرار می گیرد. اما در پرواز، سرو پاها کشیده وب یرون از بدن، که اندگی قوز دارد، قرار دارند. در هنگام برخاستن از آب ، ابتدا مسافتی را می دود و سپس به پرواز در می آید. این تیره دمی کوتاه و نوک تیز؛ بال های نسبتا کشیده ای دارند. نر و ماده همشکل اند. تغذیه شان عمدتا از ماهی است ، اما از سخت پوستان؛ نرم تنان و حشرات نیز تغذیه می کنند. غواصیان در سواحل آبهای شیرین و حاشیه ی باتلاق ها تولید مثل می کنند وتنها در این هنگام است که سر وصدا دارند.

 
از تيره غواصيان 2 گونه در ايران يافت مي‌شود. اين پرندگان شناگر پاهایی نسبتا قوی دارند، که در قسمت عقب سطح شکمی قرار دارد و سه انگشت جنوبی پا نیز پرده‌دار است و این ویژگی سبب می‌شود که پرنده به راحتی در زير آب شنا کرده و غوطه بخورد. بال‌های آنها نسبتاً کوچک، نوک‌تیز و دمی کوتاه و مشخص دارند که در پرواز پاهای‌شان از حد دم تجاوز می‌کند. نر و ماده آن‌ها هم‌شکل‌اند. پرندگان اين تيره با جثه بزرگتر و منقار نوک‌تیز از كشيم‌ها مشخص مي‌شوند. تغذيه غواصيان عمدتاً از ماهی، و نيز از سخت پوستان، نرم‌تنان و...

فهرست گونه ها

غواص گلو سیاه

اندازه غواص گلو سیاه 58 تا 67 سانتی‌متر است ؛ در فصل زادوولد به وسیله تارک و پس گردن خاکستری رنگ و منقار قلمی راست و سیاه رنگش مشخص می شود . گلویش سیاه است و در طرفین گردن و سینه رگه‌های نامنظم سیاه و سفید دارد . سطح پشتی آن در دو بخش قرینه مجموعه‌ای از لکه‌های سفید مربع شکل دارد که نشانه تشخیص خوبی است . در زمستان پروبالی پررنگ‌تر از غواص گلو سرخ دارد و پیشانی اش سیاه است ( بر خلاف گلو سرخ که صورتش سفید بنظر می آید ) . منقارش تقریبا به نازکی غواص گلو سرخ ولی راست است ( نه سر بالا ) . رنگ منقار کبود و نوک آن سیاه می باشد .

غواص گلو سرخ

غواص گلو سرخ کوچکترین پرنده از تیره غواصیان است. نیم نوک بالا، کشیده و نیم نوک پایین، اندکی به سمت بالا متمایل است. سر، خاکستری رنگ، پس سر و گلو با خطوط خاکستری و سیاه و سفید پوشیده شده است. پس سر، در زمستان، اندکی خالدار است. زیر تنه، سفید است. که این سفیدی تا زیر گلو و چانه امتداد دارد، به طوری که صورت نیز سفید به نظر می‌آید. رو تنه، قهوه‌ای است و خال‌های ریز سفیدی در آن دیده می‌شود. این پرنده در فصل تولیدمثل، با لکه قرمز بلوطی درجلوی گلو و نیز بالا گرفتن سر و منقارش قابل شناسایی است.