طبقه بندی علمی پرندگان (تاکسونومی )
راسته غواص-gaviiformes
راسته کشیم-podicipediformes
راسته کبوتردریایی -procellariiformes
راسته پلیکان -pelecaniformes
راسته بوبی-Suliformes
راسته لک لک - ciconiiformes
راسته غاز -anseriformes
راسته باز -Accipitriformes
راسته شاهین -falconiformes
راسته ماکیان -galliformes
راسته درنا- gruiformes
راسته آبچلیک -charadriiformes
راسته کبوتر -columbiformes
راسته طوطی -psittaciformes
راسته کوکو -cuculiformes
راسته جغد -strigiformes
راسته شبگرد -caprimulgiformes
راسته بادخورک-apodiformes
راسته سبزقبا - coraciiformes
راسته دارکوب -piciformes
راسته گنجشک -passeriformes
آخرین اطلاعات به روز شده پرندگان ایران
اردک سرسبز
اردک سرسبز یکی از شناختهشدهترین و فراوانترین گونههای اردک در سراسر جهان است. این گونه در مناطق معتدل و نیمهگرمسیری آمریکای شمالی، اروپا، آسیا، استرالیا و نیوزیلند یافت میشود. آنها پرندگانی سازگار هستند و در انواع مختلفی از زیستگاههای آبی زندگی میکنند. اردک سرسبز جد اصلی بسیاری از نژادهای اردک اهلی است.
عقاب پرپا
عقاب پرپا یک عقاب شکاری مهاجر است که در مناطق وسیعی از اروپا، آسیا و شمال آفریقا یافت میشود. این پرنده در فصل بهار و تابستان برای تولیدمثل به عرضهای شمالیتر میآید و در فصل پاییز به مناطق گرمتر جنوبی مهاجرت میکند. این یک شکارچی چابک است که طعمههای متنوعی را شکار میکند و اغلب در مناطق جنگلی، نیمهباز و کوهستانی دیده میشود.
بادخورک
بادخورک معمولی یک پرنده مهاجر است که به خاطر سرعت و مهارت بینظیرش در پرواز شناخته میشود. این پرنده تقریباً تمام زندگی خود را در هوا سپری میکند و برای خوردن، نوشیدن، جفتگیری و حتی خوابیدن در حال پرواز است. آنها در فصل بهار برای تولیدمثل به اروپا و بخشهایی از آسیا میآیند و در فصل پاییز به آفریقای مرکزی و جنوبی مهاجرت میکنند.
کشیم بزرگ
کشیم بزرگ یک پرنده آبزی زیبا و نسبتاً بزرگ از خانواده کشیمها (Podicipedidae) است. این پرنده به خاطر گردن بلند، کاکل سر برجسته و نمایشهای جفتگیری پیچیدهاش شناخته میشود. آنها در آبهای شیرین سراسر اروپا، بخشهایی از آسیا، استرالیا و نیوزیلند یافت میشوند. این پرنده شناگر و غواص ماهری است و بیشتر زندگی خود را در آب میگذراند.
کشیم کوچک
پرنده کشیم کوچک یا چنگر نوککوتاه تابستان (پر و بال تولیدمثلی): پرندگان بالغ در این فصل به راحتی قابل تشخیص هستند. پشت آنها عمدتاً تیره است و گردن، گونهها و پهلوهایشان به رنگ قهوهای مایل به قرمز (بلوطی) غنی در میآید. همچنین یک لکه زرد روشن در گوشه دهانشان دیده میشود.
زمستان (پر و بال غیرتولیدمثلی) و نابالغ: رنگ بلوطی جای خود را به قهوهای مایل به خاکستری کدر میدهد. پرندگان نابالغ منقاری زرد با نوک سیاه کوچک و خطوط سیاه و سفید در گونهها و کنارههای گردن دارند. رنگ منقار زرد با بالغ شدن پرنده به سیاه تغییر میکند.
ویژگیهای کلی: منقاری نوکتیز، بدنی جمعوجور، سری گرد و اغلب انتهای بدنشان "پفکرده" به نظر میرسد.