Skip to main content
نام گونه: کشیم کوچک
نام علمی: Tachybaptus ruficollis
نام انگلیسی: Little Grebe

درباره گونه: کشیم کوچک

پرنده کشیم کوچک یا چنگر نوک‌کوتاه  تابستان (پر و بال تولیدمثلی): پرندگان بالغ در این فصل به راحتی قابل تشخیص هستند. پشت آن‌ها عمدتاً تیره است و گردن، گونه‌ها و پهلوهایشان به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز (بلوطی) غنی در می‌آید. همچنین یک لکه زرد روشن در گوشه دهانشان دیده می‌شود.
زمستان (پر و بال غیرتولیدمثلی) و نابالغ: رنگ بلوطی جای خود را به قهوه‌ای مایل به خاکستری کدر می‌دهد. پرندگان نابالغ منقاری زرد با نوک سیاه کوچک و خطوط سیاه و سفید در گونه‌ها و کناره‌های گردن دارند. رنگ منقار زرد با بالغ شدن پرنده به سیاه تغییر می‌کند.
ویژگی‌های کلی: منقاری نوک‌تیز، بدنی جمع‌وجور، سری گرد و اغلب انتهای بدنشان "پف‌کرده" به نظر می‌رسد.

صدای کشیم کوچک:

آواها: صدای تولیدمثلی آن‌ها یک صدای تریل‌دار و تکراری "ویت-ویت-ویت" یا "وی-وی-وی" است که اغلب شبیه صدای شیهه اسب توصیف می‌شود.

  • مشخصات زیستی:
  • وزن: 100-284g
  • طول بدن: 23-29 CM
  • گشودگی بالها: 40-45 CM
  • زمان بلوغ جنسی: 1 سال
  • فصل زادآوری: بهار و تابستان و فصلهای پرباران
  • تعداد تخم ها:2-9
  • دوره نهفتگی: 20-25 روز
  • زمان خروج از آشیانه و پرواز: 4-6 هفته
  • طول عمر : 10-15 سال سال
  • فاصله بین دوره تولید مثل: 2-3 بار در سال
  • رژیم غذایی: ماهی‌های کوچک، حشرات آبزی و لاروهای آنها، سخت‌پوستان، نرم‌تنان و گاهی دوزیستان کوچک.
نقشه پراکندگی:کشیم کوچک

سایه پرنده کشیم کوچک
سایه گونه:کشیم کوچک

وضعیت حفاظتی کشیم کوچک:

وضعیت حفاظتی پرنده کشیم کوچک (Tachybaptus ruficollis) در سطح جهانی بر اساس ارزیابی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) در رده کمترین نگرانی (Least Concern - LC) قرار دارد.

تصویر تخم پرنده

تصویر منقار پرنده

چشم غواص گلو سیاه

تصویر چشم پرنده

پاهای غواص گلو سیاه

تصویر پنجه پرنده

زیستگاه گونه

کشیم کوچک

آن‌ها در بخش وسیعی از اروپا، آسیا (تا گینه نو) و بیشتر آفریقا یافت می‌شوند.
معمولاً به صورت کلنی‌های کوچک در مناطق پر گیاه دریاچه‌های آب شیرین تولیدمثل می‌کنند.
در خارج از فصل تولیدمثل، اغلب به آب‌های بازتر یا ساحلی مهاجرت می‌کنند. در مناطقی که آب‌ها یخ می‌زند، مهاجر هستند.

تغذیه گونه

کشیم کوچک

  • بی‌مهرگان آبزی: این بخش اصلی رژیم غذایی آن‌ها را تشکیل می‌دهد، به ویژه:

    • حشرات آبزی و لارو آن‌ها: مانند لارو سنجاقک، پشه‌ها، سوسک‌های آبی و غیره.
    • سخت‌پوستان کوچک: مانند میگوهای آب شیرین و خرچنگ‌های کوچک.
    • کرم‌ها و حلزون‌های آبزی: این‌ها نیز ممکن است در رژیم غذایی آن‌ها گنجانده شوند.
  • ماهی‌های کوچک: کشیم‌های کوچک قادر به شکار ماهی‌های کوچک هستند، به خصوص برای تغذیه جوجه‌های خود. اندازه ماهی‌های شکار شده معمولاً کوچک است و متناسب با اندازه خود پرنده می‌باشد.

  • نوزاد دوزیستان: گاهی اوقات ممکن است نوزاد قورباغه‌ها و سایر دوزیستان کوچک را نیز شکار کنند.

 

کلیدهای شناسایی گونه کشیم کوچک

برای شناسایی پرنده کشیم کوچک (Tachybaptus ruficollis)، می‌توانید به این کلیدهای اصلی توجه کنید:

اندازه و شکل:

  • اندازه کوچک: این پرنده کوچک‌ترین عضو خانواده کشیم‌ها در اروپا است. اندازه آن به طور قابل توجهی کوچکتر از سایر کشیم‌های رایج مانند کشیم بزرگ یا کشیم گردن‌سرخ است.
  • بدن جمع‌وجور و گرد: بدنی گرد و جمع‌وجور دارد و اغلب "تپل" به نظر می‌رسد.
  • گردن کوتاه و ضخیم: گردنش نسبتاً کوتاه و ضخیم به نظر می‌رسد، به خصوص در مقایسه با سایر کشیم‌ها.
  • منقار نوک‌تیز و نسبتاً کوتاه: منقارش نوک‌تیز و در مقایسه با اندازه سرش، نسبتاً کوتاه است.

رنگ‌آمیزی (بسته به فصل):

  • تابستان (پر و بال تولیدمثلی):
    • رنگ بلوطی (قرمز مایل به قهوه‌ای) مشخص در گردن، گونه‌ها و پهلوها: این رنگ روشن و گرم، مهم‌ترین ویژگی شناسایی در فصل تولیدمثل است.
    • پشت تیره: قسمت پشتی بدن به رنگ تیره دیده می‌شود.
    • لکه زرد روشن در گوشه دهان (Gape): این لکه زرد در قاعده منقار به خوبی قابل مشاهده است.
  • زمستان (پر و بال غیرتولیدمثلی) و نابالغ:
    • رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری کدر در گردن و پهلوها: رنگ بلوطی جای خود را به رنگ‌های مات‌تر می‌دهد.
    • منقار تیره‌تر: منقار در این فصل تیره‌تر به نظر می‌رسد.
    • جوجه‌ها: دارای منقار زرد با نوک سیاه و خطوط سیاه و سفید در گونه‌ها و کناره‌های گردن هستند.

رفتار و صدا:

  • غواصی مکرر: این پرنده به طور مداوم در حال غواصی برای یافتن غذا است و اغلب فقط برای مدت کوتاهی روی سطح آب ظاهر می‌شود.
  • حرکات سریع و زیرآبی: در زیر آب بسیار چابک و سریع حرکت می‌کند.
  • آشیانه‌سازی نزدیک به آب: آشیانه‌های خود را در میان پوشش گیاهی نزدیک حاشیه آب می‌سازد.
  • صدای مشخص: صدای تولیدمثلی آن یک تریل تکراری و بلند "ویت-ویت-ویت" یا "وی-وی-وی" است که شبیه شیهه اسب به نظر می‌رسد. این صدا می‌تواند در تشخیص آن بسیار کمک‌کننده باشد.

زیستگاه:

  • آب‌های شیرین با پوشش گیاهی متراکم: معمولاً در دریاچه‌ها، برکه‌ها، رودخانه‌های آرام و کانال‌های دارای پوشش گیاهی فراوان دیده می‌شود.

با توجه به این کلیدها، به ویژه اندازه کوچک، رنگ بلوطی در فصل تولیدمثل، صدای مشخص و رفتار غواصی مکرر، می‌توانید به طور موثری پرنده کشیم کوچک را شناسایی کنید. در نظر داشته باشید که مشاهده رنگ‌آمیزی دقیق ممکن است بسته به فصل و سن پرنده متفاوت باشد.

رفتارشناسی گونه: کشیم کوچک

شنا و غواصی: کشیم‌های کوچک شناگران و غواصان بسیار ماهری هستند. آن‌ها برای شکار ماهی و بی‌مهرگان آبزی زیر آب شیرجه می‌زنند.
مخفی شدن: آن‌ها به طور ماهرانه از پوشش گیاهی برای مخفی شدن استفاده می‌کنند.
آشیانه‌سازی: مانند سایر کشیم‌ها، آشیانه‌های خود را در حاشیه آب می‌سازند زیرا پاهایشان بسیار عقب قرار گرفته و راه رفتن روی زمین برایشان دشوار است. معمولاً چهار تا هفت تخم می‌گذارند و هنگام ترک آشیانه، آن‌ها را با علف‌های هرز می‌پوشانند.
جوجه‌ها: جوجه‌ها پس از بیرون آمدن از تخم می‌توانند شنا کنند و اغلب دیده می‌شوند که بر پشت والدین خود سوار می‌شوند.

زاد آوری و تولید مثل: کشیم کوچک

تشکیل جفت و قلمرو:

  • کشیم‌های کوچک معمولاً تک‌همسر هستند و پیوند جفتی بین نر و ماده تشکیل می‌شود.
  • در فصل تولیدمثل، آن‌ها قلمرو کوچکی در مناطق کم‌عمق و پر گیاه دریاچه‌ها و برکه‌ها برای خود تعیین می‌کنند و از آن دفاع می‌کنند.

آشیانه‌سازی:

  • هر دو پرنده نر و ماده در ساخت آشیانه مشارکت می‌کنند.
  • آشیانه یک سکوی شناور است که از مواد گیاهی پوسیده مانند علف‌ها، ساقه‌ها و برگ‌ها ساخته می‌شود.
  • این آشیانه معمولاً به گیاهان آبزی یا شاخه‌های بوته‌های حاشیه آب مهار می‌شود تا ثابت بماند.
  • ساخت آشیانه ممکن است چند روز تا دو هفته طول بکشد.

تخم‌گذاری:

  • ماده معمولاً ۳ تا ۵ تخم سفیدرنگ می‌گذارد.
  • تخم‌ها به مرور زمان و در تماس با مواد پوسیده آشیانه، قهوه‌ای رنگ می‌شوند.
  • تخم‌گذاری معمولاً به صورت روزانه انجام می‌شود.

جوجه‌کشی:

  • هر دو پرنده نر و ماده به نوبت روی تخم‌ها می‌خوابند و آن‌ها را گرم نگه می‌دارند.
  • مدت زمان جوجه‌کشی حدود ۲۰ تا ۲۵ روز است.
  • هنگامی که یکی از والدین آشیانه را ترک می‌کند، معمولاً تخم‌ها را با مواد آشیانه می‌پوشاند تا از دید شکارچیان پنهان بمانند.

مراقبت از جوجه‌ها:

  • جوجه‌ها پس از بیرون آمدن از تخم، پوشیده از کرک‌های تیره با خطوط روشن هستند و می‌توانند به زودی شنا کنند.
  • والدین به طور فعال از جوجه‌ها مراقبت می‌کنند و آن‌ها را تغذیه می‌کنند.
  • در روزهای اولیه، جوجه‌ها اغلب بر پشت والدین سوار می‌شوند تا گرم بمانند و از خطر در امان باشند.
  • والدین برای تغذیه جوجه‌ها، حشرات آبزی، لاروها، سخت‌پوستان و ماهی‌های کوچک را شکار می‌کنند.
  • جوجه‌ها حدود ۳۰ تا ۴۰ روز پس از خروج از تخم مستقل می‌شوند و در حدود ۴۴ تا ۴۸ روزگی قادر به پرواز می‌شوند.

تعداد دفعات تولیدمثل:

  • کشیم‌های کوچک بسته به شرایط محیطی و منابع غذایی، ممکن است در یک فصل تولیدمثل یک یا دو بار تخم‌گذاری کنند.

به طور خلاصه، زادآوری کشیم کوچک شامل ساخت آشیانه شناور، تخم‌گذاری، جوجه‌کشی مشترک توسط والدین و مراقبت فعال از جوجه‌ها تا زمان استقلال آن‌ها است. این پرندگان برای بقای نسل خود به زیستگاه‌های آب شیرین با پوشش گیاهی مناسب نیاز دارند.

گالری تصاویر گونه کشیم کوچک

Tachybaptus Ruficollis2
Tachybaptus Ruficollis4
Tachybaptus Ruficollis3
Tachybaptus Ruficollis1