اردک سرسبز
نام گونه: اردک سرسبز
نام علمی: Anas platyrhynchos
نام انگلیسی: Mallard
درباره گونه: اردک سرسبز
اردک سرسبز یکی از شناختهشدهترین و فراوانترین گونههای اردک در سراسر جهان است. این گونه در مناطق معتدل و نیمهگرمسیری آمریکای شمالی، اروپا، آسیا، استرالیا و نیوزیلند یافت میشود. آنها پرندگانی سازگار هستند و در انواع مختلفی از زیستگاههای آبی زندگی میکنند. اردک سرسبز جد اصلی بسیاری از نژادهای اردک اهلی است.

صدای اردک سرسبز:
- ماده: صدای اصلی ماده یک "کواک" بلند و تکراری است. همچنین ممکن است صداهای آرامتر و نوک زدن نیز تولید کند.
- نر: صدای نر یک صدای آرام و خشن "رب-رب" (reb-reb) است و معمولاً به بلندی صدای ماده نیست. همچنین ممکن است سوتهای آرام نیز بزند.
- جوجهها: صدای جیکجیک دارند.
- مشخصات زیستی:
-
وزن: 700-1600g
-
طول بدن: 50 - 65 CM
-
گشودگی بالها: 81 - 98 CM
-
زمان بلوغ جنسی: یکسال
-
فصل زادآوری: اوایل بهار تا اوایل تابستان
-
تعداد تخم ها:6-16
-
دوره نهفتگی: 26-30 روز
-
زمان خروج از آشیانه و پرواز: 49-60 روز
-
طول عمر : در حیات وحش 3 سال در اسارات تا 20 سال هم رکورد داشته است سال
-
فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال
-
رژیم غذایی: همه چیزخوار؛ شامل دانهها، بلوط، غلات، گیاهان آبزی، حشرات، سختپوستان، کرمها و گاهی ماهیهای کوچک و دوزیستان.
نقشه پراکندگی:اردک سرسبز
سایه گونه:اردک سرسبز
وضعیت حفاظتی اردک سرسبز:
وضعیت حفاظتی اردک سرسبز در سطح جهانی بر اساس ارزیابی IUCN در رده کمترین نگرانی (Least Concern - LC) قرار دارد. جمعیت جهانی این گونه بسیار بزرگ و گسترده است. با این حال، جمعیتهای محلی ممکن است با تهدیداتی مانند از دست دادن زیستگاههای تالابی، آلودگی آب و شکار روبرو باشند. به دلیل جمعیت زیاد و سازگاری بالا، در حال حاضر در سطح جهانی در معرض خطر انقراض قرار ندارند.

تصویر تخم پرنده

تصویر منقار پرنده

تصویر چشم پرنده

تصویر پنجه پرنده

زیستگاه گونه
اردک سرسبز
اردکهای سرسبز در طیف گستردهای از زیستگاههای آب شیرین و گاهی آب شور زندگی میکنند، از جمله:
- دریاچهها و برکهها.
- رودخانهها و نهرها با جریان آرام.
- تالابها و مردابها.
- زمینهای کشاورزی با آبگیرها.
- پارکهای شهری با حوضچهها.
- مناطق ساحلی و خورها (به ویژه در زمستان).
آنها به آبهای کمعمق با پوشش گیاهی حاشیهای برای تغذیه و پناه گرفتن ترجیح میدهند.
تغذیه گونه
اردک سرسبز
اردکهای سرسبز همه چیزخوار هستند و رژیم غذایی متنوعی دارند که شامل موارد زیر میشود:
- مواد گیاهی: دانهها، برگها، ساقهها و ریشههای گیاهان آبزی و خشکی.
- بیمهرگان آبزی: حشرات، لاروها، کرمها، حلزونها و سختپوستان کوچک.
- ماهیهای کوچک و نوزاد دوزیستان (به میزان کمتر).
- غذاهای انسانی (در مناطق شهری): تکههای نان و سایر مواد غذایی که توسط مردم داده میشود.
آنها با روشهای مختلفی تغذیه میکنند، از جمله سر زیر آب کردن، چریدن در خشکی و جمعآوری غذا از سطح آب.

کلیدهای شناسایی گونه اردک سرسبز
- نر (Mallard Drake):
- سر و گردن سبز براق: این مشخصه بارزترین ویژگی نر بالغ است.
- طوق گردنی سفید: یک نوار سفید باریک که گردن سبز را از سینه قهوهای رنگ جدا میکند.
- سینه قهوهای شاهبلوطی.
- پشت و پهلوهای خاکستری.
- انتهای بدن سیاه با پرهای خمیده سیاه در بالای دم (curled central tail feathers).
- منقار زرد روشن با نوک سیاه.
- پاهای نارنجی.
- ماده (Mallard Hen):
- بدن قهوهای خالدار: پرهای قهوهای با لکهها و نوارهای تیره و روشن دارند.
- سر قهوهای با خط چشم تیره.
- منقار نارنجی با لکههای سیاه یا قهوهای در امتداد لبهها.
- پاهای نارنجی.
- هر دو جنس:
- اندازه متوسط: یک اردک نسبتاً بزرگ.
- بالهای پهن با نوار آبی بنفش مشخص (speculum) که با نوارهای سفید و سیاه حاشیه شده است. این نوار در هر دو جنس و در هنگام پرواز و استراحت قابل مشاهده است.
- شکل بدن: بدن پهن و گرد با گردن متوسط.
رفتارشناسی گونه: اردک سرسبز
- تغذیه با "سر زیر آب کردن" (dabbling): اردکهای سرسبز معمولاً با فرو بردن سر و گردن در آب و بالا نگه داشتن دم، از گیاهان آبزی و بیمهرگان تغذیه میکنند.
- راه رفتن نسبتاً آسان روی زمین: در مقایسه با برخی دیگر از اردکها، آنها راحتتر روی زمین راه میروند.
- پرواز قوی و مستقیم: پرواز آنها سریع و مستقیم است و برای بلند شدن از زمین یا آب نیاز به تقلا دارند.
- رفتار گروهی: اغلب به صورت دستههای بزرگ دیده میشوند، به ویژه در خارج از فصل تولیدمثل و در مناطق زمستانگذرانی.
- صدای "کواک" (quack) ماده: صدای "کواک" ماده یکی از شناختهشدهترین صداهای اردک است.
زاد آوری و تولید مثل: اردک سرسبز
- تشکیل جفت: اردکهای سرسبز معمولاً در پاییز و زمستان جفتگیری میکنند و پیوند جفتی معمولاً برای یک فصل تولیدمثل است.
- لانهسازی: ماده لانه را روی زمین در نزدیکی آب، اغلب در میان پوشش گیاهی متراکم میسازد. لانه یک فرورفتگی ساده است که با مواد گیاهی و پرهای نرم (کرک) پوشانده میشود.
- تخمگذاری: ماده معمولاً ۸ تا ۱۳ تخم سبز مایل به آبی یا کرم رنگ میگذارد.
- جوجهکشی: فقط ماده روی تخمها میخوابد. مدت جوجهکشی حدود ۲۶ تا ۳۰ روز است. نر معمولاً در این مدت لانه را ترک میکند.
- مراقبت از جوجهها: جوجهها پس از خروج از تخم قادر به راه رفتن و تغذیه خود هستند (precocial). ماده آنها را به سمت آب هدایت میکند و از آنها در برابر خطر محافظت میکند، اما آنها خودشان غذا پیدا میکنند. جوجهها حدود ۶ تا ۸ هفته پس از خروج از تخم قادر به پرواز میشوند.