کشیم گردن سرخ
درباره گونه: کشیم گردن سرخ
کشیم گردنسرخ یک کشیم با جثه متوسط (طول 40−50 سانتیمتر و گستردگی بال 77−85 سانتیمتر) و گردنی ضخیم و سری بزرگ و مخروطیشکل است.
صدای کشیم گردن سرخ:
این پرنده معمولاً در خارج از فصل زادآوری ساکت است. در فصل زادآوری، برای جلب جفت و در نمایشهای جفتگیری، دارای گسترهای از آواها و صداهای بلند است:
-
آوای شاخص: یک نالهٔ بلند و شیونمانند شبیه «کی-آر» (kee-arr) یا «کری-آر» (kree-arr).
-
سایر آواها: صداهای جیرجیر، غرش، جیغ و صداهای غرغر و قوقولیکوک یا شیهه کشیدن سریع که گاهی بلندتر شده و به شکل بوق شنیده میشود.
-
برای ارتباط بین جفتها و با جوجهها، صداهای ملایمتر «ووپ» (wup) یا «هووپ» (whup) تولید میکند.
- مشخصات زیستی:
-
وزن: 700−925g
-
طول بدن: 40−50 CM
-
گشودگی بالها: 77−85 CM
-
زمان بلوغ جنسی: 1 سال گاهی اوقات دو سال
-
فصل زادآوری: اواخر بهار، اوایل تابستان
-
تعداد تخم ها:3-5
-
دوره نهفتگی: 22-25 روز
-
زمان خروج از آشیانه و پرواز: 7-9 هفته
-
طول عمر : 6-9 سال
-
فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال
-
رژیم غذایی: در درجه اول ماهی (به خصوص در زمستان)، به همراه بیمهرگان آبزی (حشرات، سختپوستان، نرمتنان، خرچنگهای خاردار، کرمها) و گاهی دوزیستان کوچک مانند بچه قورباغه یا قورباغه.
تصویر تخم پرنده
تصویر منقار پرنده
تصویر چشم پرنده
تصویر پنجه پرنده
کشیم گردن سرخ
-
فصل زادآوری: در دریاچههای آب شیرین بزرگ و باز، آبگیرهای پرگیاه و نیزارها. برای لانهسازی به پوشش گیاهی کنار آب یا درون آب نیاز دارد.
-
فصل زمستانگذرانی: عمدتاً در نزدیکی سواحل اقیانوسها، مصبها، خلیجها و آبهای ساحلی پناهدار. همچنین ممکن است در زمستان به دریاچههای بزرگ داخلی نیز کوچ کند.
-
در ایران: در زمستانها نسبتاً فراوان است، اما به تعداد اندک تولید مثل میکند.



کشیم گردن سرخ
کشیم گردنسرخ عمدتاً از بیمهرگان آبزی (به ویژه حشرات آبزی و لارو آنها، سختپوستان و نرمتنان) و به میزان کمتری از ماهیهای کوچک تغذیه میکند. در زمستان، ماهیهای کوچک بخش عمده رژیم غذایی را تشکیل میدهند. همچنین ممکن است از برخی گیاهان آبزی نیز تغذیه کند.
کلیدهای شناسایی گونه کشیم گردن سرخ
| ویژگی ظاهری | پر و بال زادآوری (تابستان) | پر و بال غیرزادآوری (زمستان) |
| منقار | سیاه با قاعدهٔ زرد روشن و نوک سیاه، بلند و نوکتیز. | سیاه با قاعدهٔ زرد کمرنگتر یا کمتر مشخص، یا خاکستری روشن. |
| سر و صورت | تارک (کلاه) سیاه که تا زیر چشم امتداد دارد، گونهها و گلو خاکستری روشن یا سفید. دو کاکل کوچک در پس سر. | تارک سیاه کمتر مشخص که با صورت خاکستری ادغام میشود، یک هلال رنگپریده در پشت صورت. |
| گردن | بلوطی سیر (قرمز-قهوهای) در جلو و اطراف گردن. | قسمت جلویی سفید یا خاکستری روشن، قسمت پشتی خاکستری تیره. |
| روتنه | قهوهای تیره تا خاکستری تیره. | قهوهای مخلوط با خاکستری، سفیدی کمتر. |
| مشخصه در پرواز | تنها کشیم است که لکههای سفید در لبهٔ جلو و دنبالهٔ بالهای داخلیاش نمایان است. | لکههای سفید بالی کمتر از کشیم بزرگ است. |
رفتارشناسی گونه: کشیم گردن سرخ
-
شنا و غواصی: مانند همه کشیمها، شناگر بسیار ماهر و غواص است و با پاهای پنجهدار و لوبیشکل خود در آب حرکت میکند. در هنگام احساس خطر ترجیح میدهد غوص کند تا پرواز. راه رفتن بر روی زمین برای این پرنده دشوار است.
-
تغذیه: برای صید غذا در آب شیرجه میزند و میتواند تا عمق 25−30 پایی غواصی کند. همچنین ممکن است فقط سر و گردن خود را در آب فرو ببرد.
-
رفتار اجتماعی: پرندهای منزوی است و اغلب به تنهایی یا جفتی دیده میشود، اما گاهی اوقات دستههای کوچکی تشکیل میدهد.
-
نمایش جفتگیری: دارای نمایشهای پیچیده جفتگیری از جمله شنای هماهنگ و رفتارهای لرزاندن سر تشریفاتی است. هدیه دادن علف یکی از بخشهای نمایش جفتگیری است.
-
بلعیدن پر: کشیمها پرهای خود را میخورند و به جوجههایشان میدهند، احتمالاً برای محافظت از دستگاه گوارش.
زاد آوری و تولید مثل: کشیم گردن سرخ
-
لانه: یک تودهٔ شناور از مواد گیاهی مرده (نی و علف) که معمولاً به گیاهان زیر آب یا یک کُنده چوب مهار میشود. هر دو پرنده نر و ماده در ساخت لانه مشارکت میکنند.
-
تخمگذاری: معمولاً 4 تا 5 تخم (بین 1 تا 9 مشاهده شده) به رنگ آبی کمرنگ که به سرعت سفید میشوند و بر اثر رطوبت لانه قهوهای تیره میشوند.
-
جوجهآوری: هر دو والدین حدود 22 تا 35 روز روی تخمها میخوابند (جوجهآوری).
-
جوجهها: جوجهها پس از مدتی کوتاه قادر به شنا کردن هستند، اما اغلب در هفتههای اول زندگی روی پشت والدین خود سوار میشوند. هر دو والد به جوجهها غذا میدهند. معمولاً سالانه یک بار جوجهآوری میکند.
