فائتون نوکسرخ دریایی
درباره گونه: فائتون نوکسرخ دریایی
فائتون نوکسرخ یک پرنده دریایی زیبا و ظریف از خانواده فائتونها (Phaethontidae) است که در اقیانوسهای گرمسیری و نیمهگرمسیری جهان، به ویژه در مناطق استوایی اقیانوس اطلس، آرام و هند زندگی میکند. آنها پرندگان غواصی ماهر هستند و بیشتر وقت خود را در دریا میگذرانند، اما برای لانهسازی به خشکی برمیگردند. این پرنده به خاطر پرواز آکروباتیک و پرهای دم دراز خود که در نمایشهای جفتگیری استفاده میشود، شناخته شده است.
صدای فائتون نوکسرخ دریایی:
دای فائتون نوکسرخ معمولاً بلند، خشن و جیغمانند است. برخی از صداهای رایج آن عبارتند از:
-
یک جیغ خشن و کوتاه "کیک-کیک" (kik-kik).
-
صداهای زوزهکش و خراشنده.
-
یک صدای شبیه به "راکر-راکر" (rattle-rattle) هنگام پرواز یا در نزدیکی لانه.
این پرنده در پرواز معمولاً ساکت است و صداها اغلب در کلنیهای لانهسازی شنیده میشود.
- مشخصات زیستی:
-
وزن: 420-750g
-
طول بدن: 90-105 CM
-
گشودگی بالها: 99-106 CM
-
زمان بلوغ جنسی: 2-3 سال
-
فصل زادآوری: اواخر پاییز- ابتدای بهار
-
تعداد تخم ها:1
-
دوره نهفتگی: 41-45 روز
-
زمان خروج از آشیانه و پرواز: 70-85 روز
-
طول عمر : 10-30 سال
-
فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال
-
رژیم غذایی: در درجه اول ماهی، به ویژه ماهی پرنده، و ماهی مرکب، که با غواصی سطحی صید میشوند.
نقشه پراکندگی:فائتون نوکسرخ دریایی
سایه گونه:فائتون نوکسرخ دریایی
وضعیت حفاظتی فائتون نوکسرخ دریایی:
تصویر تخم پرنده
تصویر منقار پرنده
تصویر چشم پرنده
تصویر پنجه پرنده
فائتون نوکسرخ دریایی
فائتون نوکسرخ یک پرنده کاملاً اقیانوسی است و به ندرت در خشکی دیده میشود، مگر در فصل تولیدمثل. زیستگاههای آن شامل:
-
اقیانوسهای گرمسیری و نیمهگرمسیری: به ویژه در مناطق دور از ساحل و اقیانوسی.
-
جزایر صخرهای دورافتاده: برای لانهسازی به جزایر صخرهای، پرتگاهها و صخرههای شیبدار با شکافها و سوراخها نیاز دارند.
-
صخرههای عمودی: اغلب در مناطق ساحلی با صخرههای عمودی یا شیبدار که دسترسی به آن برای شکارچیان دشوار است، لانهسازی میکنند.
-
آنها برای شکار غذا معمولاً از کلنیهای تولیدمثل دور میشوند.



فائتون نوکسرخ دریایی
فائتون نوکسرخ گوشتخوار است و رژیم غذایی آن شامل:
-
ماهیهای کوچک: به ویژه ماهیهای پرنده و ماهیهای ریف.
-
ماهی مرکب.
آنها با شیرجه زدن به داخل آب از ارتفاع بالا طعمه را میگیرند.

کلیدهای شناسایی گونه فائتون نوکسرخ دریایی
-
-
دم دراز و باریک: برجستهترین ویژگی این پرنده، دو پر دم بسیار بلند، باریک و سفید است که از دم اصلی بیرون زده و ممکن است تا دو برابر طول بدن پرنده باشد.
-
اندازه: یک پرنده دریایی نسبتاً بزرگ، طول بدن آن بدون احتساب پرهای دم حدود ۴۸-۵۰ سانتیمتر و طول بالهایش حدود ۹۰-۱۰۰ سانتیمتر است.
-
رنگآمیزی:
-
بدن عمدتاً سفید: بدن آن به طور غالب سفید است.
-
پرهای اولیه سیاه: قسمت بیرونی بالها سیاه است و یک نوار سیاه در امتداد لبه جلویی بالها دیده میشود.
-
پشت و شانه با خطوط ظریف سیاه: پشت آن با خطوط عرضی سیاه ظریفی پوشیده شده است.
-
نوار سیاه چشم: یک نوار سیاه پهن از پایه منقار تا پشت چشمها کشیده شده است.
-
-
منقار قرمز روشن: منقار قوی، نوکتیز و به رنگ قرمز روشن تا نارنجی است که در شناسایی آن بسیار مهم است.
-
پاها: پاها کوچک و سیاه هستند.
-
نابالغها: فاقد پرهای دم دراز هستند و منقارشان زرد است. پشت و بالهای آنها دارای خطوط عرضی سیاه بیشتری است.
-
رفتارشناسی گونه: فائتون نوکسرخ دریایی
-
پرواز نمایشی: در فصل تولیدمثل، پروازهای نمایشی آکروباتیک و زیبا انجام میدهند. آنها با بال زدنهای سریع و پروازهای دایرهوار به دور هم، به ویژه برای نمایش پرهای دم بلند خود، جفتگیری میکنند.
-
غواصی: برای شکار ماهی، از هوا به داخل آب شیرجه میروند، اما برخلاف بوبیها، به طور کامل به زیر آب نمیروند.
-
رفتار در خشکی: حرکت روی خشکی برای آنها دشوار است، بنابراین بیشتر وقت خود را در هوا یا روی سطح آب میگذرانند.
-
تغذیه از پرواز: آنها در حین پرواز طعمه خود را از سطح آب نمیگیرند، بلکه برای شکار شیرجه میروند.
-
تکزی: در دریا معمولاً به تنهایی یا در گروههای کوچک پرواز میکنند.
زاد آوری و تولید مثل: فائتون نوکسرخ دریایی
-
کلنیهای لانهسازی: فائتونهای نوکسرخ به صورت کلنیهای کوچک و پراکنده لانهسازی میکنند.
-
لانهسازی: آنها لانه نمیسازند. تخمها را مستقیماً در شکافهای صخرهها، سوراخها یا زیر بوتهها در زمین میگذارند. نر و ماده در انتخاب مکان لانه و دفاع از آن مشارکت دارند.
-
تخمگذاری: ماده معمولاً یک تخم بزرگ با لکههای قهوهای یا بنفش میگذارد.
-
جوجهکشی: هر دو والد به نوبت روی تخم میخوابند. دوره جوجهکشی حدود ۴۰ تا ۴۶ روز طول میکشد.
-
مراقبت از جوجهها: جوجهها پس از بیرون آمدن از تخم پوشیده از کرکهای خاکستری هستند و برای تغذیه به والدین وابسته میباشند. والدین با بازگرداندن ماهیهای نیمههضمشده به آنها غذا میدهند. جوجهها در حدود ۷۰ تا ۹۰ روزگی لانه را ترک میکنند و مستقل میشوند.
