درباره گونه: جغد ماهیخوار قهوه‌ای
جغد ماهیخوار قهوه‌ای، عضوی از خانواده جغدها(Strigidae)، یک گونه جغد تخصصی است که عمدتاً از ماهی تغذیه می‌کند. این گونه یکی از چهار گونه جغد ماهیخوار آسیایی است و گسترده‌ترین، رایج‌ترین و بهترین مطالعه شده در میان آن‌هاست. پراکندگی وسیعی از ترکیه تا جنوب و جنوب شرق آسیا را پوشش می‌دهد. این جغدها اغلب در نزدیکی آب زندگی می‌کنند و به عنوان یک گونه ساکن، در طول سال در قلمرو خود باقی می‌مانند. آن‌ها هم در شب و هم گاهی در روز (به ویژه در هوای ابری) فعال هستند.
- مشخصات زیستی:
-
وزن: 1100-2500g -
طول بدن: 48-61 CM -
گشودگی بالها: 125-140 CM -
زمان بلوغ جنسی: 2-3 سال -
فصل زادآوری: اواخر پاییز و اوایل زمستان -
تعداد تخم ها:1-3 -
دوره نهفتگی: 32-43 روز -
زمان خروج از آشیانه و پرواز: 50-70 روز -
طول عمر : 7-10 سال حداکثر رکورد ثبت شده 25 سال سال -
فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال -
رژیم غذایی: عمدتاً ماهی، قورباغه و خرچنگ آب شیرین را می‌خورد. همچنین از پستانداران کوچک (مانند جوندگان)، مارها، مارمولک‌ها، حشرات بزرگ و گهگاه پرندگان آبی و لاشه حیوانات نیز تغذیه می‌کند.
نقشه پراکندگی:جغد ماهیخوار قهوه‌ای
سایه گونه:جغد ماهیخوار قهوه‌ای
وضعیت حفاظتی جغد ماهیخوار قهوه‌ای:
تصویر تخم پرنده
تصویر منقار پرنده
تصویر چشم پرنده
تصویر پنجه پرنده
جغد ماهیخوار قهوه‌ای
جغد ماهیخوار قهوه‌ای جنگل‌ها و تالاب‌های جنگلی را ترجیح می‌دهد و تقریباً همیشه در نزدیکی آب یافت می‌شود. زیستگاه‌های آن‌ها شامل موارد زیر است:
- جنگل‌های برگ‌ریز و نیمه‌برگ‌ریز.
- کناره‌های رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، نهرها و برکه‌ها با پوشش گیاهی انبوه.
- مناطق باتلاقی و شالیزارها.
- باغ‌های میوه (مانند انبه و تمر هندی).
- مناطق کوهپایه‌ای تا ارتفاع ۱۵۰۰ متر از سطح دریا.
- ممکن است در مناطق صحرایی نیز یافت شوند، به شرط وجود آب.
آن‌ها برای لانه‌سازی و استراحت به درختان بزرگ و کهن، حفره‌های طبیعی درختان، صخره‌ها یا حتی ساختمان‌های متروکه در نزدیکی منابع آبی نیاز دارند.
جغد ماهیخوار قهوه‌ای
جغد ماهیخوار قهوه‌ای یک شکارچی تخصصی ماهی است، اما رژیم غذایی آن متنوع‌تر از تنها ماهی است:
- ماهی‌ها: انواع ماهی‌های آب شیرین و شور.
- دوزیستان: قورباغه‌ها.
- سخت‌پوستان آبزی: به ویژه خرچنگ‌های رودخانه‌ای (Potamon crabs).
- مارها و مارمولک‌ها.
- حشرات: مانند سوسک‌های آبی.
- پستانداران کوچک: از جمله موش‌ها و حشره‌خوارها.
- پرندگان آبزی کوچک.
- گاهی اوقات ممکن است از مردار نیز تغذیه کنند (مثلاً لاشه تمساح).
رفتارشناسی گونه: جغد ماهیخوار قهوه‌ای
- شکار تخصصی: روش اصلی شکار آن‌ها، نشستن روی یک شاخه بالای آب یا روی صخره‌ای مشرف به آب است و سپس با چنگال‌های قوی و پاهای بدون پر خود به سرعت به داخل آب شیرجه می‌زنند تا ماهی یا سایر طعمه‌های آبزی را بگیرند. آن‌ها همچنین ممکن است در آب‌های کم‌عمق راه بروند.
- فعالیت شبانه/نیمه‌شبانه: عمدتاً در شب فعال هستند، اما در روزهای ابری یا در هنگام شکار نیز ممکن است در طول روز دیده شوند.
- عادات پنهان‌کارانه: به دلیل استتار خوب و پنهان شدن در پوشش گیاهی متراکم، اغلب مشاهده آن‌ها دشوار است.
- تنهازی یا جفتی: معمولاً به صورت جفتی زندگی می‌کنند و در خارج از فصل تولیدمثل نیز در نزدیکی یکدیگر دیده می‌شوند.
- عدم پرواز بی‌صدا: برخلاف بیشتر جغدها، پرهای جغدهای ماهیخوار برای پرواز کاملاً بی‌صدا سازگار نشده‌اند، بنابراین بال زدن آن‌ها می‌تواند صدایی تولید کند.
گالری تصاویر گونه جغد ماهیخوار قهوه‌ای
