Skip to main content
نام گونه: جغد کوچک
نام علمی: Athene noctua
نام انگلیسی: Little Owl
جغد کوچک
جغد کوچک
جغد کوچک

درباره گونه: جغد کوچک

جغد کوچک، که گاهی به آن جغد آتنا (به دلیل ارتباط با الهه آتنا در اساطیر یونان) نیز می‌گویند، یک جغد کوچک و عمدتاً شب‌زی است که در مناطق وسیعی از اروپا، آسیا و شمال آفریقا یافت می‌شود. برخلاف بسیاری از جغدهای دیگر که کاملاً شب‌زی هستند، جغد کوچک اغلب در طول روز نیز فعال است و در مناطق باز یا نیمه‌باز به شکار می‌پردازد. این پرنده ساکن است و مهاجرت‌های طولانی ندارد.

 

صدای جغد کوچک:

جغد کوچک دارای طیف آوازی متنوعی است که به راحتی قابل تشخیص است. صدای اصلی آن:

  • یک صدای بلند و ممتد "کیو" (kew) یا "کوک" (coo-cOO-cOO) که در فواصل منظم تکرار می‌شود. این صدای قلمرویی است و اغلب توسط نرها شنیده می‌شود.
  • صداهای "ویییت" (whee-it) یا "گیوک" (gew-uck): صداهای هشدار یا ناراحتی.
  • صداهای "چیریپ" (chirrup) و "چتر" (chatter): توسط جفت‌ها در نزدیکی لانه یا توسط جوجه‌ها تولید می‌شود.

صدای آن‌ها در طول شب به خصوص در فصل بهار شنیده می‌شود.

  • مشخصات زیستی:
  • وزن: 100-200g
  • طول بدن: 21-23 CM
  • گشودگی بالها: 50-56 CM
  • زمان بلوغ جنسی: 1 سال
  • فصل زادآوری: اوایل تا اوسط بهار
  • تعداد تخم ها:3-6
  • دوره نهفتگی: 28-29 روز
  • زمان خروج از آشیانه و پرواز: 30-35 روز
  • طول عمر : 3-5 سال آنها 10-15 سال هم می توانند زندگی کنند بیشترین رکورد 18 سال ثبت شده است سال
  • فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال
  • رژیم غذایی: عمدتاً حشرات بزرگ (مانند سوسک‌ها و ملخ‌ها)، کرم‌های خاکی و پستانداران کوچک (به‌ویژه ول‌ها و موش‌ها) را شکار می‌کند. همچنین پرندگان کوچک، دوزیستان و خزندگان را نیز می‌خورد..
نقشه پراکندگی جغد کوچک
نقشه پراکندگی:جغد کوچک

سایه پرنده جغد کوچک
سایه گونه:جغد کوچک

وضعیت حفاظتی جغد کوچک:

جغد کوچک در سطح جهانی بر اساس ارزیابی IUCN در رده کمترین نگرانی (Least Concern - LC) قرار دارد. جمعیت جهانی آن نسبتاً بزرگ و پایدار است. با این حال، در برخی مناطق اروپا، جمعیت‌های محلی با کاهش روبرو هستند. تهدیدات اصلی شامل: از دست دادن زیستگاه: به دلیل تغییرات در شیوه‌های کشاورزی (کشاورزی فشرده، حذف پرچین‌ها و درختان قدیمی). استفاده از آفت‌کش‌ها و سموم ضد جونده: که می‌تواند منجر به کاهش منابع طعمه یا مسمومیت ثانویه شود. تغییرات در محیط زیست روستایی: مانند نوسازی ساختمان‌ها و از بین رفتن مکان‌های لانه‌سازی مناسب. تصادفات جاده‌ای. تلاش‌های حفاظتی محلی برای نصب جعبه‌های لانه و مدیریت زیستگاه در حال انجام است.

تصویر تخم پرنده

تصویر منقار پرنده

تصویر چشم پرنده

تصویر پنجه پرنده

جغد کوچک
زیستگاه گونه

جغد کوچک

جغد کوچک طیف گسترده‌ای از زیستگاه‌های باز و نیمه‌باز را ترجیح می‌دهد، از جمله:

  • زمین‌های کشاورزی و مراتع: مناطق کشاورزی با درختان پراکنده، پرچین‌ها و دیوارهای سنگی.
  • باغ‌ها و پارک‌ها.
  • باغات میوه و تاکستان‌ها.
  • مناطق خشک و نیمه‌خشک با بوته‌زارهای کم ارتفاع.
  • شهرک‌ها و روستاهای کوچک.
  • مناطق سنگی و شکاف‌های صخره‌ای.

آن‌ها برای لانه‌سازی و استراحت به حفره‌ها، شکاف‌ها در ساختمان‌ها، درختان توخالی یا صخره‌ها نیاز دارند.

تغذیه گونه

جغد کوچک

جغد کوچک گوشتخوار است و رژیم غذایی گسترده‌ای دارد:

  • حشرات بزرگ: مانند سوسک‌ها، ملخ‌ها، جیرجیرک‌ها و کرم‌ها.
  • کرم‌های خاکی.
  • پستانداران کوچک: موش‌ها، ول‌ها و حشره‌خوارها.
  • پرندگان کوچک: به ویژه جوجه پرندگان.
  • خزندگان و دوزیستان: مارمولک‌ها، قورباغه‌ها.

آن‌ها معمولاً از یک نقطه مرتفع بر روی طعمه شیرجه می‌زنند یا در حین راه رفتن در زمین به دنبال طعمه می‌گردند.

کلیدهای شناسایی گونه جغد کوچک

  • اندازه کوچک: همانطور که از نامش پیداست، یک جغد کوچک است (طول بدن حدود ۲۱-۲۸ سانتی‌متر، طول بال‌ها ۵۴-۵۸ سانتی‌متر).
  • بدن فشرده و سر گرد: بدنی کوتاه و فشرده با سری بزرگ و گرد دارد که گوش‌پر ندارد.
  • چشمان زرد روشن و ابروهای سفید: چشمان بزرگ و زرد روشنی دارد که به آن ظاهری خشمگین یا جدی می‌دهد. بالای چشمانش ابروهای سفید مشخصی دیده می‌شود.
  • پر و بال خالدار: پرهای پشت و بال‌ها قهوه‌ای تیره با خال‌ها و نوارهای سفید یا کرم رنگ هستند. زیرتنه سفید با خطوط قهوه‌ای تیره.
  • پرواز موج‌دار: پروازش موج‌دار و شبیه به دارکوب است و اغلب نزدیک به زمین پرواز می‌کند.
  • منقار زرد مایل به سبز: منقاری کوچک و زرد مایل به سبز دارد.
  • پاهای پردار: پاهای آن پردار است.

رفتارشناسی گونه: جغد کوچک

  • فعالیت روزانه و شبانه: برخلاف بسیاری از جغدها، اغلب در طول روز، به ویژه در صبح زود و غروب، دیده می‌شود.
  • آشکارا نشستن: معمولاً روی پرچین‌ها، تیرهای برق، سنگ‌ها یا ساختمان‌ها می‌نشیند و به دنبال طعمه می‌گردد.
  • تکان دادن سر: هنگام کنجکاوی یا در هنگام تشخیص خطر، سر خود را به بالا و پایین یا از این طرف به آن طرف تکان می‌دهد.
  • حرکت درجا (Hovering): گاهی اوقات در حال پرواز درجا برای یافتن طعمه دیده می‌شود.
  • شکار opportunist: طیف وسیعی از طعمه‌ها را شکار می‌کند و در این زمینه فرصت‌طلب است.
  • استفاده از مکان‌های استراحت ثابت: اغلب روزها در همان مکان‌های استراحت (roost) دیده می‌شود.

زاد آوری و تولید مثل: جغد کوچک

  • فصل تولیدمثل: معمولاً از اواخر مارس تا اوت.
  • تشکیل جفت: معمولاً تک‌همسر هستند و جفت‌ها ممکن است برای چندین فصل تولیدمثل با هم بمانند.
  • لانه‌سازی: جغد کوچک لانه نمی‌سازد. تخم‌ها را مستقیماً در حفره‌ها یا شکاف‌ها در درختان، صخره‌ها، دیوارهای قدیمی، خانه‌های متروکه یا جعبه‌های لانه می‌گذارد.
  • تخم‌گذاری: ماده معمولاً ۳ تا ۵ تخم سفید می‌گذارد، اما تعداد آن می‌تواند از ۲ تا ۸ تخم متغیر باشد.
  • جوجه‌کشی: عمدتاً توسط ماده انجام می‌شود. مدت جوجه‌کشی حدود ۲۷ تا ۲۸ روز است. نر در این مدت برای ماده غذا تهیه می‌کند.
  • مراقبت از جوجه‌ها: جوجه‌ها پس از خروج از تخم نارس هستند و برای تغذیه و محافظت به والدین وابسته می‌باشند. آن‌ها در حدود ۳۰ تا ۳۵ روزگی لانه را ترک می‌کنند (فارغ می‌شوند) اما تا چند هفته پس از آن همچنان توسط والدین تغذیه می‌شوند تا کاملاً مستقل شوند.

گالری تصاویر گونه جغد کوچک

Athene Noctuaphoto4
Athene Noctuaphoto1
Athene Noctuaphoto2
Athene Noctuaphoto3