نام انگلیسی : Pied Wheatear
نام فرانسوی : Traquet pie
نام علمی (لاتین) : Oenanthe Pleschanka
چطور پیدایش کنیم :
اندازه چکچک ابلق تقریبا14 سانتی متر است. پرنده نر بوسیله پشت و سینه سیاه و سطح شکمی تقریبا سفید مشخص می شود، تارک و پس گردنش در تابستان سفیدرنگ و در زمستان قهوهای خاکی است.
گاهی سفیدی شاهپرهای کناری دم آن تقریبا تا نوک دم امتداد می یابد ، ولی همیشه جفت وسطی شاهپرهای دمش از نزدیک قاعده تا نوک سیاه است.
شاهپرها و پوشپرهای بال در تابستان سیاه است و در زمستان حاشیه نخودی کمرنگ دارد.
پرنده ماده، در پاییز، با کناره های سینه به رنگ قهوه ای تیره دیده می شود که به طرف پایین گلو به رنگ خاکستری متمایل است.
پرنده ماده از ماده " چکچک گوش
سیاه " غیرقابل تشخیص است. اگرچه پشت و بالهایش بیشتر قهوهای خاکی است. اما در اولین پاییز عمرش به واسطه رنگ جبه و شانه ها که به صورت ردیف کنگره های کمرنگی دارند، متمایز می شود.
در مناطق شمالی ایران از جفت گیری با چکچک گوش سیاه، نژادهای حد واسطی به وجود آمده است که بعضی از آنها گاهی سیاهی گلو کناره های گردن را ندارد.
معمولا روی بوته یا درخت می نشیند و به سبک سنگ چشمها به شکار و تغذیه می پردازد.
صدای پرنده:
صدای چکچک ابلق کوتاه و آهنگین و اغلب در پرواز شبیه "تک، tack" و هنگام آواز خواندن به صورت "تررل ت، trlt" به گوش می رسد.
زیستگاه :
زمینهای سنگلاخ و دامنههای سنگی کوهستان با بوتههای پراکنده .
در سوراخها به خصوص در دیواره ساحل رودخانه ها آشیانه می سازد
پراکندگی :
چکچک ابلق از جمله پرندگانی است که تابستانها نسبتا فراوان بوده و نیز به صورت مهاجر عبوری در همه جای ایران دیده می شود .
حفاظت:
هنوز برنامه حفاظتی ویژه ای برای این پرنده در نظر گرفته نشده است.