چطور پیدایش کنیم:

شاهین (بحری) ، 40 تا 50 سانتیمتر طول دارد و شاهینی بزرگ است. دم نسبتا کوتاه و بال های دراز و نوک تیزی دارد. در پرواز، به سادگی، از شکل لنگر مانندش، خصوصا هنگام حمله برای گرفتن شکار، شناخته می شود. پرنده ی ماده به طور چشمگیری از پرنده ی نر بزرگتر است. پرنده ی بالغ، با سر و سبیل پهن سیاه ، که در تضاد با سفیدی گلو گوشپرهاست، از بالابان و لاچین تمیز داده می شود. روتنه خاکستری تیره و زیر تنه سفید، با رگه های فراوان عرضی سیاه که تا زیردم امداد دارد، دیده می شود و سینه ی سفید نخودی و رگه های طولی کنتر فشرده ای دارد. در پرنده ی نابالغ، سطح پشتی خاکستری مایل به قهوه ای، زیر تنه نخودی با رگه رگه ی طولی قه وه ای و سفیدی کمتر در گلو سینه دیده می شود. هنگام شکار، با بال های تقریبا بسته و با سرعتی بسیار زیاد، بر طعمه فرود می آید. و عمدتا از پرندگان، بخصوص کبوتر و پستانداران کوچک تغذیه می کند.

در ایران دو زیر گونه از شاهین وجود دارد که در نقشه زیر آنها را مشاهده می کنید

در شرق ايران زيرگونه:F. p. babylonicus
در غرب ايران زيرگونه: F. p. pelegrinoides