عقاب پرپا
درباره گونه: عقاب پرپا
عقاب پرپا یک عقاب شکاری مهاجر است که در مناطق وسیعی از اروپا، آسیا و شمال آفریقا یافت میشود. این پرنده در فصل بهار و تابستان برای تولیدمثل به عرضهای شمالیتر میآید و در فصل پاییز به مناطق گرمتر جنوبی مهاجرت میکند. این یک شکارچی چابک است که طعمههای متنوعی را شکار میکند و اغلب در مناطق جنگلی، نیمهباز و کوهستانی دیده میشود.

صدای عقاب پرپا:
صدای عقاب پرپا معمولاً بلند و واضح است و شامل موارد زیر میشود:
- یک صدای سوتمانند و بلند "پی-یو" (pee-yoo) یا "پی-ییپ" (pee-eep): این صدا اغلب در هنگام پرواز و به عنوان تماس بین جفتها شنیده میشود.
- صداهای تند و کوتاه "کی-کی-کی" (kik-kik-kik): ممکن است در هنگام هیجان یا در نزدیکی لانه شنیده شود.
- در طول نمایشهای جفتگیری، ممکن است صداهای خاص و متفاوتی نیز تولید کنند.
- مشخصات زیستی:
-
وزن: 550-770g
-
طول بدن: 40-54 CM
-
گشودگی بالها: 110-135 CM
-
زمان بلوغ جنسی: 2-4 سال
-
فصل زادآوری: اوسط بهار تا اوسط تابستان
-
تعداد تخم ها:1-2 گاهی اوقات 3 تخم
-
دوره نهفتگی: 33-45 روز
-
زمان خروج از آشیانه و پرواز: 50-75 روز
-
طول عمر : 15-20 سال سال
-
فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال
-
رژیم غذایی: پرندگان و پستانداران کوچک مثل موش و خرگوش، خزندگان مثل مارمولک و حشرات بزرگ
نقشه پراکندگی:عقاب پرپا
سایه گونه:عقاب پرپا
وضعیت حفاظتی عقاب پرپا:

تصویر تخم پرنده

تصویر منقار پرنده

تصویر چشم پرنده

تصویر پنجه پرنده

عقاب پرپا
عقاب پرپا طیف وسیعی از زیستگاهها را برای تولیدمثل و شکار ترجیح میدهد، از جمله:
- جنگلهای برگریز و مخلوط: به ویژه مناطقی با درختان بلند برای ساخت لانه.
- مناطق جنگلی با فضاهای باز: حاشیههای جنگل، مراتع باز در نزدیکی جنگلها.
- تپهها و کوهستانهای پوشیده از درخت و بوته: به ویژه در ارتفاعات پایین و متوسط.
- زمینهای کشاورزی با درختان پراکنده و بیشهها.
- در طول مهاجرت و در مناطق زمستانی، ممکن است در دشتهای باز، ساواناها و مناطق نیمهبیابانی نیز دیده شود.
آنها برای لانهسازی به درختان بلند و خلوت نیاز دارند.
عقاب پرپا
عقاب پرپا یک شکارچی فرصتطلب است و رژیم غذایی متنوعی دارد که بستگی به در دسترس بودن طعمه در زیستگاههای مختلف دارد. طعمههای اصلی آن عبارتند از:
- پستانداران کوچک: خرگوشها، سنجابها، موشها و سایر جوندگان.
- پرندگان: انواع پرندگان کوچک و متوسط، از جمله کبکها، قمریها، گنجشکسانان بزرگ و حتی پرندگان شکاری جوان.
- خزندگان: مارها و مارمولکهای بزرگ.
- گاهی اوقات ممکن است دوزیستان و حشرات بزرگ را نیز شکار کند.

کلیدهای شناسایی گونه عقاب پرپا
عقاب پرپا یک عقاب کوچک تا متوسط با دو فرم رنگی متفاوت است که شناسایی آن را جالب میکند:
- فرم روشن (Pale morph):
- بدن و زیر بالها به طور کلی سفید یا کرم رنگ با لکههای تیره در شانهها و نوک بالها.
- قسمت بالایی بدن قهوهای روشن تا متوسط.
- دم خاکستری روشن با نوارهای تیره کمرنگ.
- فرم تیره (Dark morph):
- به طور کلی قهوهای تیره یا سیاه در تمام بدن و زیر بالها.
- ممکن است لکههای روشنتری روی شانهها داشته باشد.
- دم تیره با نوارهای تیرهتر نامشخص.
- ویژگیهای مشترک هر دو فرم:
- اندازه: کوچک تا متوسط برای یک عقاب (طول بدن حدود ۴۵-۵۵ سانتیمتر، طول بالها ۱۱۰-۱۳۵ سانتیمتر).
- بالهای پهن با لبههای موازی: در هنگام پرواز، بالها پهن به نظر میرسند و لبههای جلویی و عقبی آنها تقریباً موازی هستند.
- دم نسبتاً کوتاه و گرد: در مقایسه با سایر عقابها، دم آن کوتاهتر و انتهای آن گرد است.
- پاهای پردار (Booted): وجه تمایز اصلی این گونه، پرهای بلند و پرپشتی است که تمام طول پاها را تا انگشتان میپوشاند و ظاهری "پاپوشدار" ایجاد میکند.
- سر کوچک با چشمان رو به جلو: سر آن نسبتاً کوچک به نظر میرسد.
- پرواز شناور: اغلب در حال شناور شدن با بالهای کمی بالا نگه داشته شده دیده میشود.
رفتارشناسی گونه: عقاب پرپا
- پرواز شناور و دایرهوار: اغلب در حال پرواز شناور در ارتفاع بالا دیده میشود و میتواند برای مدت طولانی بدون بال زدن به دور خود بچرخد و به دنبال طعمه بگردد.
- شکار از کمین و تعقیب: برای شکار از روشهای مختلفی استفاده میکند، از جمله کمین زدن از یک نقطه مرتفع و حمله ناگهانی به طعمه، یا تعقیب طعمه در پرواز.
- رفتار نمایشی در فصل تولیدمثل: در فصل جفتگیری، پروازهای نمایشی با شیرجههای ناگهانی و صداهای خاص انجام میدهند.
- پاهای پردار برجسته: همانطور که گفته شد، پرهای بلند روی پاها یک ویژگی رفتاری بصری است که در هنگام نشستن و پرواز قابل مشاهده است.
- مهاجرت: یک مهاجر راه دور است و مسافتهای طولانی بین مناطق تولیدمثل و زمستانگذرانی را طی میکند.
زاد آوری و تولید مثل: عقاب پرپا
- تشکیل جفت: عقابهای پرپا معمولاً تکهمسر هستند و ممکن است برای چندین فصل با یک جفت بمانند.
- لانهسازی: هر دو پرنده در ساخت لانه مشارکت میکنند. لانه یک سازه بزرگ از شاخهها است که معمولاً در چنگال یک درخت بلند و تنومند ساخته میشود. آنها ممکن است از لانههای قدیمی خود یا لانههای متروکه سایر پرندگان شکاری نیز استفاده کنند و آن را بازسازی کنند.
- تخمگذاری: ماده معمولاً ۱ تا ۲ تخم سفیدرنگ میگذارد.
- جوجهکشی: عمدتاً ماده مسئولیت جوجهکشی را بر عهده دارد، در حالی که نر غذا تهیه میکند. مدت جوجهکشی حدود ۳۶ تا ۴۵ روز است.
- مراقبت از جوجهها: پس از خروج از تخم، جوجهها برای مدت طولانی (حدود ۵۰ تا ۶۰ روز) در لانه میمانند و توسط والدین تغذیه میشوند. هر دو والد در تغذیه جوجهها نقش دارند. معمولاً فقط یک جوجه زنده میماند، به خصوص اگر دو تخم گذاشته شده باشد و بین جوجهها رقابت برای غذا وجود داشته باشد.